MTB shoot met Marlo Koevoet
Op een avond in augustus kreeg ik de kans om een heuse topsport(st)er uit Wijchen te mogen fotograferen; Marlo Koevoet.
Marlo is de Nederlands kampioene op de mountainbike bij de junioren van 2013!
Hoewel ik deze foto meer van de ‘portretkant’ wilde benaderen hebben we uiteraard voor óp locatie gekozen en wel het terrein rond de ‘Skiberg’ in Alverna.
Qua apparatuur had ik een dubbele primeur; ik had nl. geinvesteerd in zowel een tweede Nikon D700, als een tweede Tronic Explorer XT 2400.
Ik wilde die avond met twee flitsers gaan werken en daarom zou de extra accu een echte aanwinst zijn, om twee redenen:
– ik hoefde geen verlengkabel meer van de linker naar de rechter kant te trekken (én te verbergen, want je wil natuurlijk geen stroomkabel in je foto)
– ik zou veel meer foto’s kunnen maken (en sneller achter elkaar) doordat de (500 Watt!) flitsers de accu’s minder zwaar belasten
Ik was zo slim geweest om de dag ervoor de nieuwe accu te testen (niets mis mee; hij hield het minstens 50% langer dan de andere), maar zo dom om de nieuwe NIET op tijd weer op te laden! 🙁 Zo ben met één volle en één halfvolle Explorer op pad gegaan…. (zelfs onderweg ín de auto nog snel even bijladen mbv de 12V autolader).
In Alverna aangekomen heb ik eerst kennisgemaakt met Marlo en haar ouders. Daarna even flink sjouwen met al die zware apparatuur; voor Nedelerlandse begrippen is het nog een aardige ‘berg’ 😉 (en de parkeerplaats is natuurlijk helemaal beneden ). Gelukkig hielpen de ouders van Marlo me fijn met dragen.
Boven aangekomen kon ik snel beginnen (ik was die middag al even op de locatie wezen kijken om goede posities te kiezen) met opbouwen. Ik koos voor de volgende lichtopstelling: mainlight met beautydish links(voor), en een ‘kickerlight’ met standaard reflector en grid rechts(achter). Maar het eerste probleem werd meteen duidelijk; op ongelijk terrein staat een lichtstatief scheef!!! Helaas bezit ik geen C-stands, dus ik moest wat improviseren met materialen die ik vond om de flitsers toch enigszins rechtop te laten staan. Met een ‘pallet’ lukte datenigszins; niet stabiel, maar wel recht.
Voor de beautdish had ik een groot gel (1/2 CTO) geplakt, zodat Marlo een warme kleur flits van voren kreeg. In de nabewerking corrigeerde ik die tint door de ‘witbalans’ van 5300Kelvin naar rond de 4000K te verschuiven. Dat resulteert in een normale tint op Marlo, maar geeft daardoor een spectaculaire blauwe lucht.
Hieronder zie je dezelfde (test)foto twee keer; de eerste is ongecorrigeerd, de tweede na witbalans correctie.
Met deze opstelling heb ik wat mooie plaatjes geschoten, zowel ‘in actie’ als een paar sportportretten. Belangrijk bij de actiefoto’s is het om je sluiter strak op 1/250ste te houden en het omgevingslicht vervolgens te balanceren dmv ISO en diafragma (t.o.v. de hoeveelheid flits). Een flitsmeter en snel kunnen rekenen is dan mooi meegenomen.
Omdat ik voor de actiefoto’s veel lucht als achtergrond wilde ben ik op de grond gaan liggen met een 14-24 mm lens op mijn camera. Het duurde helaas wel even voordat ik door had dat ik midden in de brandnetels lag…. auw! 🙁
We begonnen met een aantal foto’s met Marlo ‘going downhill’ (tsjonge wat kan ze dat snel; niet alleen naar beneden, maar ook weer steeds naar boven!). Daarna wat portretfoto’s ‘naast de fiets’, maar Marlo wilde nog érg graag nog wat actiefoto’s in een ‘S-bocht’ (ik weet niet of dit de officiele naam is).
Dus: alle spullen verplaatsen (inclusief pallet 😉 ) maar ditmaal heb ik de ‘kickerlight’ met statief en al in een tak van een boom gehangen. Helaas niet helemaal de goede hoek en positie (ik had weinig keus). ‘Flare’ was nu bijna niet te vermijden, maar… soms geeft dat een mooi effect.
Het hoofdlicht weer met een pallet gestut en voor de afwisseling nu de CTO-gel er afgehaald. Ik was iets voorzichtiger geworden met brandnetels (een ezel…) en vond een stuk oud tapijt die ik als ‘schild’ kon gebruiken.
Door de vreemde (lig)posities die ik aan moest nemen (om de goede hoek te kunnen schieten) gleed mijn wijsvinger wel eens per ongeluk langs het voorste draaiwieletje van mijn camera. Dat werd onmiddelijk afgestraft door een dikke zwarte balk onder in de foto (ik ben ‘over’ de maximale flitssynchronisatietijd heen gegaan, waardoor één van de sluiterbladen al in beeld kwam!). 1/250 sec blijkt echt nog een te trage tijd voor sportfoto’s als deze; zelfs met een (harde) flits. (Ik ga me binnenkort verdiepen in opties om toch sneller met studioflitsers te kunnen flitsen).
Marlo liet me trouwens deze avond niet alleen zien hoe ongelofelijk snel en behendig ze is; ze verbaasde me óók hoe onvermoeibaar en vastberaden ze is!
Na deze shot namen we de rust voor nog wat portretfoto’s, maar nu zonder helm. Dit om Marlo iets meer als vrouw neer te zetten en ietsje minder als topsportster. Ook dit deed ze fantastisch trouwens. Als achtergrond koos ik de fantastische lucht die een avond in augustus kan hebben. Het werd al flink schemerig, dus de sluitertijd moest nu juist behoorlijk langer.
Helaas liep nu één van de accu’s op het einde, waardoor ik het de laatste paar foto’s zonder ‘rimlight’ moest doen. Op de onderstaande foto’s is mooi het effect te zien van dat extra lichtje rechtsachter. Let daarbij niet alleen op de linker kan van marlo’s gezicht, maar vooral op de voorband van haar fiets.
Al met al een fantastische ervaring deze avond en mooie plaatjes kunnen maken van deze prachtige, sympathieke en tallentvolle dame. Nogmaals onwijs bedankt voor je inzet Marlo!
